w leczeniu i doradztwie
Psychoanaliza (3-4 razy w tygodniu) w ustawieniu fotel-kanapa.
Nacisk kładzie się na analizę relacyjną poprzez pracę w przeniesieniu. To ustawienie jest wskazane dla głębokiego zbadania własnych części osobowości, które umożliwiają zrozumienie i zmianę wzorców relacji i podstawowych interakcji dyadycznych (z obiektem). Procedura opiera się na zasadzie swobodnego kojarzenia, neutralności i interpretacji wydarzeń w ‘tu i teraz’ przez kilka lat. W procesie tym styl życia przejawia się w przeniesieniu na indywidualnego analityka psychologicznego i pozwala na uchwycenie konsekwencji tego stylu w refleksywnym związku terapeutycznym.
Psychoterapia psychoanalityczna (1-2 razy w tygodniu) w pozycji siedzącej.
To ustawienie jest wskazane nie tylko ze względów pragmatycznych, ale również ze względu na bardziej konfrontacyjne podejście techniczne, które pozwala na zajęcie się bardziej intensywnymi reakcjami emocjonalnymi, które występują w przeniesieniu. Sesje twarzą w twarz pozwalają na połączenie elementów edukacyjnych i refleksyjnych. Na niektórych aspektach, takich jak objawy lub konflikty, można skupić się bardziej intensywnie, chociaż zasada swobodnych skojarzeń i ich analizy pozostaje nienaruszona. Procedura jest ukierunkowana na wyjaśnienie, interpretację i przepracowanie konfliktów w obrębie przeniesienia.
Psychoterapia wspierająca (1-4 razy w miesiącu).
Podkreślona i opracowana przez Adlera skuteczność zachęcania, szczególnie u pacjentów z wczesnymi zaburzeniami, pozwala na ustabilizowanie objawów i wzmocnienie poczucia własnej wartości w otoczeniu terapeutycznym o nieokreślonym czasie trwania.
Indywidualne poradnictwo psychologiczne (1-4 razy w miesiącu)
Jest formą psychospołecznego doradztwa opartego na teorii osobowości Alfreda Adlera. Zapewnia profesjonalne wsparcie w wypracowaniu możliwych rozwiązań aktualnego problemu w ograniczonym czasowo środowisku doradczym.
Psychoanalityczna terapia par (1-2 razy w tygodniu)
Psychoanalityczna terapia par opiera się na wspólnych psychoanalitycznych koncepcjach nieświadomości, przeniesienia, identyfikacji projekcyjnej, wpływu dzieciństwa i wykorzystania interpretacji w celu wspierania porozumienia między jednostkami. Również kluczowe pojęcie Adlera, jakim jest współpraca i poczucie wspólnoty, odgrywa główną rolę z perspektywy Psychologii Indywidualnej. Głównym celem terapii par jest ustalenie, w jaki sposób każdy z partnerów indywidualnie i zbiorowo przyczynia się do dynamiki pary i jak mogą oni współpracować z terapeutą, aby znaleźć drogę do zdrowego związku i zrozumieć wszelkie objawy jako wyraz tej dysfunkcyjnej dynamiki.
Terapia grupowa i terapia rodzinna
Indywidualna psychologia rodzin i grup opiera się na idei współpracy i wspólnego zachęcania do samorealizacji w grupie. Zasady uznania, szacunku, ale również otwartego wnoszenia pomysłów do grupy są fundamentalne dla doświadczenia bycia trzymanym (containment) w grupie.